Ο Νίκος Χουλιαράς δε μου είναι άγνωστος. Διάβασα χρόνια πριν το Λούσια στην έκδοση με το σκούρο και πλήρες ζωγραφισμένο εξώφυλλο κι άλλα βιβλία. Τον είχα απολαύσει στη «χαλασιά μου». Τολμώ να πω πως είναι πολύ γνώριμο το στυλ του στα σχέδια.
Σήμερα πήγα με μια φίλη στο μουσείο Μπενάκη να δούμε την έκθεση «Τα πίσω δωμάτια του νου». Διάβασα το πρώτο απόσπασμα και το σκεφτόμουν βλέποντας τα έργα του.Όταν λοιπόν είδα το απόσπασμα της τρίτης φωτογραφίας και άκουσα τη συνέντευξή του σε μια απόπειρα να ερμηνεύσει/εξηγήσει τα έργα του, δεν έπαψα ν΄αναρωτιέμαι αν τελικά το έφτασε.
Υ.Γ. 1 Γιατί έκανα ποστ γι αυτήν την έκθεση κι όχι τόσες άλλες που έχω δει τον τελευταίο καιρό? Με κέντριζε τόσο που μάλλον έπρεπε να το βγάλω κάπως από μέσα μου. Να το μοιραστώ.
Υγ. 2
«Τα ποιήματα στο δρόμο» που απόσπασμά τους είδα είναι εδώ : http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=271&author_id=107
Η «χαλασιά μου» εδώ : http://www.youtube.com/watch?v=ftcPiqUu1M0&feature=related
Το βίντεο που απόσπασμά του είδα : http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000026810&tsz=0&autostart=0
Περισσότερα για την έκθεση http://www.elculture.gr/exhibitions/benaki-xouliaras-100229 (απ΄την οποία δανείστηκα τη δεύτερη εικόνα, γιατί η δικιά μου βγήκε θολή).
1η, 3η, 4η, 5η φωτο απ΄το κινητό.
Ήμουν σίγουρος ότι έμπαινα στην λάθος έκθεση όταν έβγαζα το εισιτήριο για τον Hirst..Πρέπει να επανορθώσω άμεσα. Μα: «Μ’αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στον δρόμο»; Εξαιρετικό..
Χαμένο επεισόδιο, λάθος και Ντάμιεν Χερστ δε συμβιβάζονται. (πού; ως πότε; είναι καλή;)
Είχαμε δει το πόστερ όταν πήγαμε στην έκθεση για τον Αγήνορα Αστεριάδη, που παρεμπιπτόντως μου αρέσει πολύ- και το είχαμε στο πρόγραμμα.
Δεν είναι υπέροχο; Το διάβασες όλο; (κι αυτό με τα ποιήματα-παιδάκια μου άρεσε)
Ήταν επίσης στο Μπενάκη, νομίζω μέχρι τέλος Νοεμβρίου. Δεν ενθουσιάστηκα, ακόμα προσπαθώ να αποφασίσω αν αυτό που είδα ήταν τέχνη ή όχι – και όταν αρχίζουν αυτά τα ερωτήματα κάτι δεν (μου) πάει καλά.
(Ναι, ναι είναι εξαιρετικό)
Ούτε που το πρόσεξα. χαχαχα
Να πας σ αυτή και να μου πεις εντυπώσεις. 😉
Αχ βρε Ρενάτα- νομίζω πως αυτός ο άνθρωπος ζωγραφίζει τα όνειρά μου και ψιθυρίζει τις σιωπές μου. Σέβομαι και αγαπώ πολύ το έργο του. Κι όσο περνάει ο καιρός και μεγαλώνω όλο και πιο μέσα μου φωλιάζει…
(Τι ν΄απαντήσω σε τόσο ωραίο σχόλιο; 🙂 )
Χαίρομαι, Γιώργο, που έχεις τόσο καλό γούστο! 😉
γεια σου Ρενάτα 🙂
εμένα πάλι μ’ αρέσει περισσότερο η ζωγραφική του από τα γραφτά του! φταίω γιατρέ μου;
και σε ευχαριστώ κιόλας (ξέρεις εσύ)
Γεια σου, Χάρη! 🙂
Ο καθένας όπως αγαπά 😉
Μη μ΄ευχαριστείς (δεν κατάλαβα για ποιο ακριβώς) 🙂
Αν κι όπως λες είναι γνωστός εγώ μόνο ακουστά είχα το όνομα του. Με αφορμή το ποστ σου και τα κείμενα που έβαλες θα τον ψάξω τώρα γιατί μου άρεσαν πολύ … είναι διαφορετικά απ’τα συνηθισμένα και μ’άγγιξαν.
Ευχαριστώ γι’αυτή την ανάρτηση renata!
DaisyCrazy, να τον ψάξεις. Αξίζει. 🙂
Εμείς οι επαρχιώτες σε ευχαριστούμε διπλά που το μοιράστηκες μαζί μας!
Σάιλεντ, μη μ΄ευχαριστείς. Εγώ, σ’ ευχαριστώ, που με στέλνεις κυριολεκτικά με τα ποστς σου. 🙂
Αχ, αυτό το Μπενάκη, τι μας κάνει ώρες-ώρες… 🙂
(Μερικές φορές δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν οι δικές μου ωραίες βόλτες με κάνουν να χαίρομαι περισσότερο από των άλλων. Τελικά νομίζω ότι παίρνω την ίδια ικανοποίηση.) 🙂
Ρίσκι, ωραίες ζημιές μας κάνει. 🙂
( Κι εγώ το ίδιο νιώθω 😉 )
Ρενατίνι, εκεί θέλω να περάσω τις γιορτές μου.
Ανάμεσα σε καλλιτεχνήματα που κάνουν τη ζωή να φαίνεται (και να είναι) πιο αξιοπρεπής, πιο ήσυχη, πιο τίμια, πιο ωραία.
Σε ευχαριστώ!!!
Θεώρημα, να έρθεις 🙂 Η τέχνη είναι μεγάλη παραμυθία 🙂
Φιλιά
γρρρρρρρρρρρρ
τι χανουμε μεις οι χωριατες
[ο Νικος Χουλιαρας δεν ειναι μονο σπουδαιος ποιητης, ζωγραφος και συγγραφεας και τοσα αλλα, προπαντος ειναι σπουδαιος για τη σταση ζωη τους]
σοφος ανθρωπος!
Τον εκτιμώ πολύ και λυπάμαι για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. 😐
Υ.Γ. Σε κουτσομπολέψαμε με τον Κατσαμάκη να ξέρεις για την έκθεση αυτή 😉
Γιατί δεν πάτε να τον δείτε κι από κοντά; Χαίρεται να έχει δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπάνε. Στείλτε μου mail να σας δώσω την διεύθυνσή του.
Αφροδίτη Κ – μια φίλη του
Αφροδίτη, σε ευχαριστώ. Νομίζω πως η ευχή ενός φίλου μόλις ολοκληρώθηκε 🙂
Θα τον ενημερώσω και θα επικοινωνήσουμε μαζί σου 🙂
ελαχιστες συνεντεξεις εχει δωσει.
μια απο αυτες ηταν πριν μια δεκαετια περιπου σε καποιο κρατικο καναλι που δεν θυμαμαι.
κατα τυχη την ειδα και εμεινα. ειχε δωθει στο σπιτι του, ενα πολυ ταπεινο και μικρο σπιτι αν και θεωρειται πολυ ακριβος ζωγραφος [δηλ λεφτα εχει σιγουρα ή καλυτερα δυναται να εχει]
θα επρεπε να τη παρει το υπουργειο παιδειας και να τη μοιραζει στα παιδια [τι λεω τωρα]
μονο με καποιες συνεντευξεις του χατζιδακι εχω νοιωσει αναλογα. [απο ανθρωπους της τεχνης]
.
σιγα που θα χανατε! 😛
Χάνονται αυτά; Με την καλή έννοια βρε, πως αγαπάς κι εσύ το καλλιτέχνη είπαμε. 🙂
αγαπημένος άνθρωπος…
σπουδαία η πρωτοβουλία σου…
πολύ σε φχαριστώ για τη ζεστή περιπλάνηση στον κόσμο των πίσω δωματίων!
Εγώ σ΄ευχαριστώ για τις ωραίες ταινίες και μουσικές 🙂
Συγγνώμη για την αργοπορία μου 😐
Καλά Χριστούγεννα, αγαπημένο μου Ρενατίνι 🙂
Καλά Χριστούγεννα, Θεϊκή Θεώρημα 🙂
Ελπίζω να τα πούμε κι από κοντά 🙂