Κι άλλο μπλογκοπαίχνιδο. 😉 Με προσκάλεσε το Ρόδι να συμμετέχω στο παιχνίδι του Ανήσυχου, δηλαδή να σχολιάσω 2 φράσεις της (μια γνωστή και μια προσωπική) και να παραθέσω αντίστοιχα 2 δικές μου για σχολιασμό.
1. Ceci n’est pas une pipe (Αυτό δεν είναι μία πίπα) Ρενέ Μαγκρίτ: Χμ! Σουρρεαλισμός. Δεν είναι το δυνατό μου σημείο.
Για μένα σημαίνει να μη μένουμε στο προφανές. Να μη βλέπουμε επιφανειακά, να μην τ΄αντιμετωπίζουμε όλα με στυγνή λογική, αλλά ν΄αφήνουμε ένα παράθυρο στο ένστικτο, στη φαντασία, στις εναλλακτικές προοπτικές , να μη μας κηδεμονεύει η εικόνα. Πάντα μπορεί να ΄ναι και κάτι ακόμα κι όχι τόσο απλό και μονοσήμαντο.
(Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω, αυτό σκέφτηκα μόλις το ‘δα. )
2. We’ll cross that bridge when we come to it (θα περάσουμε τη γέφυρα μόλις την φτάσουμε):
Αυτό προσπαθώ να τηρώ όσο μπορώ πλέον. Να μην πανικοβάλλομαι, να μην κάνω βεβιασμένες κινήσεις, να μην αγχώνομαι εκ των προτέρων να σκέφτομαι ψύχραιμα και κάθε πράγμα στην ώρα του. Συνειδητή προσπάθεια ν’ αποφύγω τον παραλογισμό που καιροφυλακτεί κληρονομημένος. Να μην τρελαίνω τους γύρω μέχρι να έρθει η ώρα να το αντιμετωπίσω. Το επιτυγχάνω με τακτικές δόσεις ρεαλισμού κι «αναισθησίας».
3. «It is easier to fight for one’s principles than to live up to them.» Alfred Adler
Εύκολο πολύ να λέμε πως πρέπει να φερόμαστε σύμφωνα μ’ αυτά που πιστεύουμε, να τα διεκδικούμε, να προβάλλουμε τις απόψεις μας και να να λοιδορούμε όσους δεν το κάνουν, αλλά δύσκολο πολύ να τα τηρήσουμε όταν το επιτύχουμε, να μην παρεκκλίνουμε για διάφορους λόγους (επιτυχία, καταξίωση, ξιπασμός, επιλεκτική αμνησία, βόλεμα) . Θέλει συχνή και συνειδητή προσπάθεια να κρατάμε τον εαυτό μας στο σωστό δρόμο, να μην αλλοτριωθούμε εντελώς. Ξέρω πως είναι ουτοπικό κι ως ένα βαθμό απραγματοποίητο. Αξίζει να το προσπαθούμε όμως για να κοιτάζουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη χωρίς να ντρεπόμαστε.
4. «Ο δρόμος είναι η χαρά».
Η ζωή είναι ένα ταξίδι και δεν ωφελεί να μένουμε στο παρελθόν, στις προηγούμενες στάσεις παραπάνω απ’ όσο τους πρέπει. Να μην μετανιώνουμε για όσα έγιναν, να μην τα μηρυκάζουμε, αλλά να τ΄αξιολογούμε και να ζούμε στο παρόν. Ν’ απολαμβάνουμε όσα έχει να μας δώσει, να διεκδικούμε όσα θεωρούμε πως μας αξίζουν κι είναι στο χέρι μας να κατακτήσουμε χωρίς να περιμένουμε να μας τα χαρίσει κανένας ή να μαντέψει τις επιθυμίες μας. Να μη φτάσουμε στο τέλος συνειδητοποιώντας πως δεν ζήσαμε πραγματικά.
Ξέρω ακούγεται σαν ευχολόγιο γεμάτο παραινέσεις. Τα λέω πρώτα για να τ΄ακούω εγώ! Όταν το καταφέρνω -όχι πάντα- αισθάνομαι ικανοποίηση. 😉
Προσκαλώ τους:
Υ.Γ. Όταν έλαβα αυτήν την πρόσκληση αντιστάθηκα σε δυο πειρασμούς. Ο πρώτος να βάλω μια φράση της Ms Piggy (την βρήκα λιγάκι επιθετική 🙂 ) και να γράψω ένα στίχο από τραγούδι, που θα ‘ταν πολύ εύκολο.
Αναγεννημένη 
Το 3 και το 4…
τα λες εσύ, εγώ ξέρω και μιαν άλλη που πρέπει να τα ακούει, αλλά ας το αφήσουμε μεσημεριάτικα…
Πολύ καλό, ρενάτα μου!
Το «ο δρόμος είναι η χαρά» πολύ μου αρέσει – θα το λέω κι εγώ, μάλλον…
🙂
Εξαιρετικά, εξαιρετικά και πολύ πολύ γρήγορη, Ρενατένια μου! Ειδικά για τη φράση του Μαγκρίτ έδωσες μία διάσταση την οποία ούτε καν είχα σκεφτεί και μου άρεσε πολύ. Αλλά και στη δεύτερη φράση έδωσες μία επιπλέον οπτική, αυτή ως προς τη στάση προς τους γύρω μας. κάτι το οποίο με απασχολεί πολύ τελευταία, ΕΥΓΕ!!!
Πολύ ψαγμένες και οι προτεινόμενες φρασούλες. Η πρώτη, αχ είναι τόσο αληθινή. Ο δρόμος της αρετής είναι δύσκολος!
Η δεύτερη είναι μια πολύ πολύ όμορφη σκέψη την οποία πρέπει να την έχουμε συχνά κατά νου! Θα την επαναλαμβάνω συχνά από σήμερα!
Κροτ-άκι μου, οκ. Έπεσε όντως λίγο βαρύ μεσημεριάτικα! (εδώ 41 βαθμούς 😉 ) Άστο ασχολίαστο. Μάλλον έπρεπε να βάλω το άλλο της Πίγκυ! 😀
Γλυκοnατασάκι, κλεμμένο μεν σωστό δε! 😉
Ρόδι μου, απλά στο πρώτο κατέγραψα αμέσως τις αντιδράσεις μου στο ερέθισμα! 🙂 Το δεύτερο το νιώθω γιατί έχω κι εγώ μια ψυχή που με πρήζει με το προκαταβολικό της άγχος για όλα. 🙄
Όσο για τ’ άλλα δυο μ’ απασχολούν έντονα! Σ΄ευχαριστώ πολύύ για την πρόσκληση! Φιλιά
«χωρίς να περιμένουμε να μας τα χαρίσει κανένας ή να μαντέψει τις επιθυμίες μας»
Μένω σ αυτο.
Το καταγράφω και το παίρνω μαζί μου.
Ρενατάκι, μου το σέρβιρες στην κατάλληλη στιγμή.
Σ ευχαριστώ!
Τι είπε η Πίγκυ; (Σιγά μην κρατιώμουνα και δε ρώταγα! 😉 )
Ραλούκα, εμ αν δεν τα πούμε εμείς και δεν τα ζητήσουμε, πώς θα το καταλάβουν; Τέρμα στην παθητικότητα και το «μα εγώ νόμιζα πως ήξερες πως.. » κλπ . Καθαρές εξηγήσεις! 😉
Μεγαλειοτάτη μου, πάλι το κάνατε! Κρίμα στην ανατροφή σας! Τς τς τς! 😛 Απ’ όλα αυτά τα σοφά λόγια, αυτό σας έμεινε; 😀 Ίσως αύριο… 😉
πως πανε σημερις τα κεφια;;;
γιατι απο ζεστη δεν ρωτω!!!!!
🙂
α! να ενημερωσω οτι σημερα εχω κονσερτο για ενα πολυβολο… στα 4 κουαρτετα!!!!
🙂
αμ, πως αλλιως;;;
😆
όλα μα όλα σύμφωνη με βρίσκουν.
το πρώτο είναι μια εξαιρετική οπτική – αντικειμενική θα έλεγα.
και να ξέρεις πωε το βιβλίο μου άρεσε…
το 3 ξαναπές το
το 4 ξαναπές το μου.
και ναι, έλα σου Λέοντος 🙂
Βασιλική μου, έτσι κι έτσι τα κέφια! Μα δεν είναι κρίμα τόσο καλός άνθρωπος να μας υποστεί? 🙂
En vain μου, ποιο βιβλίο απ’ όλα; (Η ζέστη γαρ…)
Για το πρώτο πριν μερικά χρόνια θα ‘λεγα «είναι τρελός;» Τώρα όμως όχι! Τ’ άλλα τα λέω κυρίως σ’ εμένα! 😉
Εσύ ειδικά με το 3, δε νομίζω πως έχεις τέτοιο φόβο! 🙂 Οκ, έρχομαι όχι τίποτ’ άλλο, για να ξεθαρρέψει! 😀
μα οι καλοι μπορουν μονο να μας υποστουν!!!!
και μην σκαςςςς!
για καλο ειναι λεμεεεε!
🙂
Είναι αδικία βρε να το κάνουμε στους καλούς! 🙂 Είχε όμως την πλάκα του, δε λέω! 😀
αδικια;
αυτο αδικια;
δεν νομιζω καλη μου…
ξες πολυ καλα τι ειναι αδικια και τι οχι…
ε;
😉
Σωστά! Όχι ακριβώς αδικία! 🙂
Αναμείνατε στο feed σας!
1.Αυτό δέν είναι το blog μου
2.Να σκεφτώ ψύχραιμα μέχρι να φτάσω στο τέλος
3.Τα κορίτσια μιλάνε,δεν είναι ντροπή
4.Τα comments είναι χαρά
Τα λέω για τις άλλες Ρενάτα μου
εσύ στάθηκες Κυρία!
Η αλήθεια είναι ότι το χάρηκα πολύ:))
Πράσινο ξαδερφάκι μου, θα περιμένω! 😉
Λέοντα, φέρσου ελeύθερα! Καλά να πάθω! 🙂 Να ξεθαρρέψω κι εγώ, να σχολιάζω στο δικό σου! 😀
Αυτό το 4…πόσο το θέλω!..κι όλο το χάνω στη μετάφραση… 😦
Εβελίνι μου, εδώ το χάνω εγώ, που έχω και μια 15ετία παραπάνω πείρας στη ζωή βρε! 😉 Αυτό έρχεται με το χρόνο ! 😀 Μάκιααααα
@λεων
«για τις αλλες»;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
δηλαδη;;;;;;;;
😆
καλημερουδια ρενατομηλαρακι μου! τι εννοει ο ποιητης;;;;
Είναι πολύ ευγενική ψυχή και μου αναγνωρίζει ελαφρυντικά! Καλημέρα, Βασιλική μου! 🙂
Και γιατί περικαλώ την απαξίωσες την αγαπητή piggy?
Έχει πει πολλά σοφά πράγματα 😉 😛
Θαλασσινή μου, δεν την απαξίωσα! Απλά είπα πως είναι επιθετικό! 😉
Δες:
“Beauty is in the eye of the beholder and it may be necessary from time to time to give a stupid or misinformed beholder a black eye.” Ms Piggy 😆
Μου άρεσε η ερμηνεία σου στο «ο δρόμος είναι η χαρά» να κατακτούμε ό,τι έχουμε μπροστά μας και να το προσθέτουμε χωρίς να μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν.
Βασίλη, όλα αυτά που γράφω για το συγκεκριμένο έχουν βγει μετά από πολλή σκέψη κι ανασκόπηση των λαθών του παρελθόντος, που προσπαθώ να μην επαναλάβω! 🙂
Δεν λέω να ξεχνάμε το παρελθόν ούτε το μέλλον, απλά να ζούμε το σήμερα! 😉
συρμα! στου Μούργου ΤΩΡΑ!
😉 Ήρθα, είδα και θα ξανάρθω! 😀
That this weekend is good for twirls the people Greek and without fires.
Mr Santos, unfortunately twirls and fires get together! 😕
καλημέρα!
cesi n’ est pas une pipe!
ε ναι λοιπόν!
😀 τουιρλσ 😉
Παπάκι, καλημέρα! 😀 Συμφωνούμε! 😉
Twirls και το λουρί της μάνας! 😆