Στάδιο "Ολύμπια"
Τη δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε για το Πότσδαμ, με μια μικρή στάση μέσα απ΄το στάδιο, το Ολυμπιακό πάρκο -εκεί είδαμε πολλά τρέιλερ γι άλογα- και τη συνέχειά του το Γκρίνενβαλντ (πράσινο δάσος) και διάφορες λίμνες. Η πιο μεγάλη ήταν η Βάντερζεε, που ανήκε εν μέρει στο Δυτ.Βερολίνο και την Ανατ.Γερμανία.
Βάντερζεε
Εκεί κοντά βρίσκεται και η «Γέφυρα των κατασκόπων» στον ποταμό Χάβελ, όπου έγιναν επί Ψυχρού πολέμου 3 φορές ανταλλαγές μεταξύ Η.Π.Α. και (πρώην) Σοβ.ένωσης.
Glienicker Brücke
Φτάνοντας στο Ποτσδαμ πρώτη στάση ήταν το Σεσίλιενχοφ, όπου υπογράφτηκε η γνωστή συνθήκη μεταξύ των 3 μεγάλων δυνάμεων για τον αφοπλισμό και το μέλλον της διχοτομημένης Γερμανίας το 1945.
Το παλάτι της Αυγούστας (νομίζω)
Τα κτίρια της περιοχής αναπαλαιώνονται και πωλούνται σε βιπς κυρίως (καλλιτέχνες, τηλεαστέρες, πολιτικούς κ.α.) Πιο πέρα υπάρχει η Αλεξαντρόφκα, ένας οικισμός απογόνων των Ρώσων μουσικών που είχε στείλει ως δώρο ο Τσάρος στο Φρειδερίκο το Μέγα.
Κουκλίστικα και διακοσμημένα για το Πάσχα.
Η επόμενη στάση ήταν το παλάτι «Σαν Σουσί (χωρίς έννοιες)», καταφύγιο και ησυχαστήριο του Μ.Φρειδερίκου.
Sans Souci
Ο τάφος του, όπου πολλοί Γερμανοί αφήνουν πατάτες, ως δείγμα ευγνωμοσύνης μιας κι αυτός τις εισήγαγε
Στην πόλη του Ποτσδαμ υπάρχει ακόμα ολλανδική συνοικία (απόγονοι των τεχνιτών που έφερε για τις αποστραγγίσεις)
Ολλανδική συνοικία
και γαλλική (απόγονοι των Ουγενότων που ήρθαν μετά από πρόσκλησή του όταν εκδιώχθηκαν απ΄τη Γαλλία στη διάρκεια των θρησκευτικών πολέμων).
Απομεινάρι απ΄την Εβραϊκή συνοικία
Επιστροφή στο Βερολίνο και μετά από μικρή ξεκούραση ξεκίνησα να συνεχίσω από κει που σταμάτησα την πρώτη μέρα, το Δημαρχείο του Βερολίνου, που φαντάζει τεράστιο από κόκκινο τούβλο Μαγδεμβούργου και πιάνει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο.
Δημαρχείο
Μπήκα να εξερευνήσω το Νικολαϊβίρτελ, την πιο παλιά γειτονιά του Βερολίνου, με την ομώνυμη εκκλησία και τα στενάκια γύρω απ΄αυτήν.
Εκκλησία του Αγίου Νικολάου
Έπειτα βγήκα στην Αλεξάντερπλατς, όπου αν δεν είχε ουρά αναμονής 1,5 ώρας θ’ ανέβαινα στον πύργο της τηλεόρασης, παρ’ όλη την κλειστο-υψο-φοβία μου.
Αντ΄αυτού είδα το παγκόσμιο ρολόι με τις ζώνες ώρας.
Λίγο πιο κάτω στην ΚαρλΜαρξ Αλλέε τον κινηματογράφο ΚΙΝΟ Ιντερνατζιοναλ .
Στην ταινία «Goodbye Lenin» είναι στο πρώτο πλάνο, εκεί που δείχνει να γίνεται η διαδήλωση. Ήταν ο ιστορικότερος κινηματογράφος της ΛΔΓ και εκεί έγινε και η πρεμιέρα της ταινίας.
Απέναντι το ιστορικό καφέ Μοσκβά, όπου λένε πως εκεί μαζεύονταν οι απαράτσνικ της ΚΓΒ επί πρώην Αντ.Γερμανίας.
Ο πύργος της τηλεόρασης
Οι πληροφορίες για το ΚΙΝΟ και το καφέ Μοσκβά είναι της Κροτ, όπως και πολλές άλλες για το Βερολίνο. Ευχαριστώώ, μάτια μου! 🙂
Αναγεννημένη 