Αγαπημένοι προορισμοί

Με προσκάλεσε η πριγκίπισσα Ράσμπερυ να γράψω για πέντε αγαπημένους μου προορισμούς . Διάλεξα λοιπόν αυτούς με τους οποίους είμαι συναισθηματικά δεμένη.

Μυτιλήνη : 2 υπέροχα φοιτητικά χρόνια σε μια πόλη που ακόμα και τώρα την έχω στην καρδιά μου και νοερά περπατώ στους δρόμους της και στα στέκια μας . Θυμάμαι την πρωτομαγιάτικη εκδρομή στον Μόλυβο, τη στάση στην σκάλα Συκαμιάς να δούμε το εκκλησάκι με την Παναγιά την γοργόνα και απέναντι η γη της Μικρασίας (μνημονεύοντας Μυριβήλη και Βενέζη) , το χαμάμ στην Εφταλού , η ατελείωτη παραλία στην Άναξο, το γλέντι στο Πλωμάρι , το μουσείο Τεριάντ στη Βαρειά, το καφενεδάκι στους Ταξιάρχες απ’ όπου αγναντεύαμε την πόλη.

Σκόπελος-Σκιάθος : Οι πρώτες μας διακοπές χωρίς τους γονείς, αρχικά οι δυο μεγάλες αδερφές και χάρη σ’ εμάς ήρθαν κι η μικρή αδερφή με την κολλητή της! Όμορφο νησί με φυσικές ομορφιές και υπέροχες παραλίες , φιλόξενοι κάτοικοι, ο συγκάτοικος Νορβηγός τουρίστας με τον οποίο φλερτάραμε κι οι 4 και μας προσκαλούσε στην παραλία γυμνιστών, αλλά εμείς κάναμε πως δεν καταλαβαίναμε. Όσο είχαμε απογοητευτεί στην αρχή που δε βρήκαμε να μείνουμε στη Σκιάθο, τόσο ευχαριστούσαμε την τύχη μας μετά. Απ΄ τη μονοήμερη εκδρομή στο διπλανό νησί θυμάμαι το μικρό βράχο με το Μπούλτζι («Με το Χριστό στο κάστρο») και το σπίτι του Αλ. Παπαδιαμάντη.

Κρήτη: 4 χρόνια φοιτήτρια η μικρή μου αδερφή στο Ρέθυμνο, κατέβαινα αρκετές φορές το χρόνο και μπόρεσα να δω πολλά και να την αγαπήσω. Το καφενεδάκι στην παλιά πόλη και στο ενετικό λιμάνι, τη μικρή εκκλησία «Η κυρά μας των Αγγέλων», τα απογεύματα στη λίμνη του Κουρνά, το ηλιοβασίλεμα στα Χανιά, το διήμερο Αγ. Γαλήνη-Πρέβελη, το πρωινό στο Μουσείο του Ηρακλείου, το αγνάντεμα του Γιούχτα το ξημέρωμα. Πολύ θα θελα να ξαναγυρίσω, γιατί δεν τη χόρτασα μήτε την είδα όλη!

Χαλκιδική: Οι πρώτες διακοπές με τους γονείς μου μετά από 30 χρόνια, εκτός του τόπου καταγωγής τους. Μέναμε στην καταπράσινη τότε Σιθωνία (Βουρβουρού) έχοντας πίσω μας μια ρεματιά δασωμένη και μπροστά μας τη θάλασσα. Κάθε μέρα σ’ άλλη παραλία, εξερευνήσαμε και τα δυο της πόδια . Θυμάμαι το κύμα στη Σάρτη και στον Αρμενιστή, τη θάλασσα στο Πόρτο Κουφό, την ομορφιά στην Κρυοπηγή και στο Χανιώτη και το μπάνιο υπό βροχή στο Πευκοχώρι. Η χαρά μας κόπηκε απότομα και αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε νωρίτερα, γιατί έκλεισε η δουλειά του πατέρα μου. ( Μια πίκρα που ξεπληρώθηκε λίγα χρόνια αργότερα. Όλα εδώ πληρώνονται.)

Ρόδος : Το περσινό ταξίδι στη Ρόδο, που πέρασα ονειρεμένα με μια υπέροχη οικογένεια να με φιλοξενεί και όλες οι ομορφιές του νησιού εμπρός μου. Μια βδομάδα αποδείχτηκε λίγη να τη χορτάσω. Φέτος αν συντρέξουν οι συνθήκες, λέω να το ξανακάνω. Άνετα θα ζούσα σ΄ αυτό το νησί για την υπόλοιπη ζωή μου!( Περισσότερα για τις ομορφιές της εδώ. )

Υπάρχουν αγαπημένοι προορισμοί που δεν έχω αξιωθεί να δω ακόμα όπως: Ιταλία (Βενετία-Φλωρεντία), Γαλλία (Παρίσι), Ισπανία (Καταλονία-Ανδαλουσία) κ.α. Ελπίζω να μη μείνουν στόχος απραγματοποίητος.

Προσκαλώ με τη σειρά μου τους :

Εβελίνα, Αλκιμήδη, Λέμον, Μάνο Σ, Lupa.

Υ.γ. Το κείμενο το υπαγόρευσα στην μεγάλη μου ανιψιά (εκτός απ΄το σημείο με τον τουρίστα 😉 .Τίτλος και λινκς είναι η δική μου «κούραση». Γι αυτό δεν έχει και φωτογραφίες! 😐

Mulatu Astatke «Yegelle Tezeta»