5 μικρά καθημερινά πράγματα που μου σπάνε τα νεύρα

Με προσκάλεσε η Κροτ να γράψω 5 πράγματα που κάνουν τα νεύρα μου τσατάλια. Εύκολοο!

1. Η συμπεριφορά των Νεοελλήνων, όταν πιάνουν τιμόνι. Δε φταίω εγώ που βρίζω και μουτζώνω, όταν ο κάθε π@π@ρ@ς -ενώ περιμένω κανονικά στο φανάρι θέλει να μπει μπροστά μου με το έτσι θέλω, γιατί νομίζει πως είναι μάγκας.  Τον π@ύλο…

2. Ο κομπλεξικός μαλάκας της διπλανής πόρτας -κυριολεκτικά- που ενώ έχει πάρκινγκ ιδιωτικό αφήνει το suv του μπρος απ΄το σπίτι μου, κλείνοντας μου το δρόμο το πρωί, γιατί  ζορίζεται να το παρκάρει.Να γκρεμίσεις τη μάντρα σου, ρε γύφτο που το παίζεις «άρχοντας» στα 65 και να το βάλεις. So fuck you anyway!

3. Η έλλειψη των στοιχειωδών τρόπων. Π.χ. Ότι το πρωί λέμε καλημέρα, όταν συναντάμε κάποιο γνωστό, πόσο μάλλον στην αυλή του σχολείου, χτυπάμε την πόρτα πριν μπούμε κάπου, κλείνουμε την πόρτα πίσω μας όταν μπαίνουμε ή βγαίνουμε, μαζεύουμε τα πράγματά μας, μιλάμε στον πληθυντικό σε μεγαλύτερους μας κ.α.Έλεοος!

4. Το στυλάκι πως ο/η κάθε δάσκαλος/α είναι υπάλληλός μας και ενώ μας καλεί απ΄την πρώτη τάξη ακόμα να συζητήσουμε τα προβλήμτα του παιδιού , του/της μιλάμε υποτιμητικά και αφήνουμε παραγγελία τηλεφωνικά να μας πάρει, γιατί έχουμε και δουλειές (ξύσιμο). Άι πνίξου, μ@λ@κισμένη, που ήσουν άξια εσύ για μάνα.

5. Το να καταχράζεσαι επανειλημμένα το χρόνο των παιδιών και να ‘χεις το θράσος να κάνεις παρατήρηση, γιατί δεν διακτινίζομαι στην εξωτερική πόρτα με το που χτυπάει, όταν έχω εφημερία, να σ΄ανοίξω. Άι χάσου, ξινομούρα.

Προσκαλώ τους :

Εύη,

Γοργονίτσα,

Μεγαλειοτάτη,

Aura Voluptas,

και Θαλασσομπερδεμένη.

Όποιος άλλος θέλει, έχει το ελεύθερο. Καλό μήνα!