Με προσκάλεσε η Κροτ να γράψω 5 πράγματα που κάνουν τα νεύρα μου τσατάλια. Εύκολοο!
1. Η συμπεριφορά των Νεοελλήνων, όταν πιάνουν τιμόνι. Δε φταίω εγώ που βρίζω και μουτζώνω, όταν ο κάθε π@π@ρ@ς -ενώ περιμένω κανονικά στο φανάρι θέλει να μπει μπροστά μου με το έτσι θέλω, γιατί νομίζει πως είναι μάγκας. Τον π@ύλο…
2. Ο κομπλεξικός μαλάκας της διπλανής πόρτας -κυριολεκτικά- που ενώ έχει πάρκινγκ ιδιωτικό αφήνει το suv του μπρος απ΄το σπίτι μου, κλείνοντας μου το δρόμο το πρωί, γιατί ζορίζεται να το παρκάρει.Να γκρεμίσεις τη μάντρα σου, ρε γύφτο που το παίζεις «άρχοντας» στα 65 και να το βάλεις. So fuck you anyway!
3. Η έλλειψη των στοιχειωδών τρόπων. Π.χ. Ότι το πρωί λέμε καλημέρα, όταν συναντάμε κάποιο γνωστό, πόσο μάλλον στην αυλή του σχολείου, χτυπάμε την πόρτα πριν μπούμε κάπου, κλείνουμε την πόρτα πίσω μας όταν μπαίνουμε ή βγαίνουμε, μαζεύουμε τα πράγματά μας, μιλάμε στον πληθυντικό σε μεγαλύτερους μας κ.α.Έλεοος!
4. Το στυλάκι πως ο/η κάθε δάσκαλος/α είναι υπάλληλός μας και ενώ μας καλεί απ΄την πρώτη τάξη ακόμα να συζητήσουμε τα προβλήμτα του παιδιού , του/της μιλάμε υποτιμητικά και αφήνουμε παραγγελία τηλεφωνικά να μας πάρει, γιατί έχουμε και δουλειές (ξύσιμο). Άι πνίξου, μ@λ@κισμένη, που ήσουν άξια εσύ για μάνα.
5. Το να καταχράζεσαι επανειλημμένα το χρόνο των παιδιών και να ‘χεις το θράσος να κάνεις παρατήρηση, γιατί δεν διακτινίζομαι στην εξωτερική πόρτα με το που χτυπάει, όταν έχω εφημερία, να σ΄ανοίξω. Άι χάσου, ξινομούρα.
Προσκαλώ τους :
Εύη,
και Θαλασσομπερδεμένη.
Όποιος άλλος θέλει, έχει το ελεύθερο. Καλό μήνα!
ΟΥΣΤ!
???
Πότε έγιναν όλα αυτά καλέ και δεν το πήρα είδηση ? Αυτό το μπλογκοπαίγνιο εξαπλώνεται με τρελλούς ρυθμούς .
Ρενάτα σ’ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση !
( επίσης και τα πέντε που έγραψες με καλύπτουν )
Εγώ όμως παιδιά έχω ξαναγκρινιάξει πρόσφατα στο μπλογκ μου, θα μου βγει τ’όνομα στο τέλος !!! 😆
A ! Και Kαλό Μήνα ! 🙂
Άουρα, χώσε καλέ άφοβα. 🙂
Κάτι θυμόμουν (ειδικά περί υγιεινής). Καλό μήνα! 🙂
Ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα παίξω μάλλον την Τετάρτη. Φιλιά Ρενατένια μου!
Ναι, ναι, χώσε κι άλλο! Συμφωνώ με όλα.
Μεγαλειοτάτη μου, θα περιμένω λοιπόν! 🙂
Φιλιάά ανοιξιάτικα
Αλεπού, σε πολλά με κάλυψες. Όσο το έγραφα τόσο φόρτωνα! 🙂
ρενατα, για αυτους που γραφεις αν δεν θελεις να τους βλεπεις πρεπει να ζεις στην κορυφη του ολυμπου (ειναι τοσοι πολλοι)
Μούργο, μου φτάνει να μη βλέπω τον @#$& γείτονα και τις 2 τελευταίες (συγκεκριμένα πρόσωπα).
ΕΣΥ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙΣ? 😈 😈
καλά ας μην ήταν 65αρης, όπως λες, ο γείτονας και να δούμε αν θα ήθελες να τον βλέπεις ή όχι 🙂
και.. ό,τι αφορά στο 3… ε χμ.. μήπως, λέω, φταις κι εσύ (με την ευρεία έννοια το εσύ…) λιγάκι;
Καλή τεσσαρακοστή! 🙂
Σωτήρη, δεν είναι η ηλικία του το θέμα. Η στάση του είναι. Όταν έμενε εδώ ο γιος του, είχα το ίδιο πρόβλημα εις διπλούν. Κάφροι!
Όσο για το 3 δε μιλάω μόνο για τα παιδιά, που προσπαθούμε να τα μαθαίνουμε και τρόπους (στου κουφού την πόρτα, όταν στο σπίτι δεν υπάρχει ανταπόκριση) όσο γίνεται αλλά και γονείς.
Αντεύχομαι!
Μα κάποτε ΚΑΙ οι γονείς ήταν παιδιά!!
Όσο για το γείτονα, ε καλά… πείραγμα ήταν 🙂
Σωτήρη, για τους συγκεκριμένους γονείς δεν ευθύνομαι. Στην ηλικία μου είναι (40+ ως το πολύ 30). Η δική μου γενιά τους μάθαινε αυτούς στοιχειώδεις τρόπους απ΄το σπίτι.Η κοινωνικοποίηση αρχίζει απ΄το σπίτι.
Περαιτέρω συνυπεύθυνοι είμαστε, αλλά όχι θαυματοποιοί. Δυστυχώς!
ΟΥΣΤ στην ξινομούρα και σε όλους τους προηγούμενους που ανέφερες εννοούσα καλέ!!!
Αααα! Κι εγώ αυτό κατάλαβα, αλλά είπα να το σιγουρέψω. 😉
οταν πιανουν το τιμονι μερικοι μερικοι νομιζουν οτι μονο οι ιδιοι ειναι και κανεις αλλος..
Leila, ακριβώς! 🙂 Οδηγώ τα τελευταία 2 χρόνια και τέτοιες αυταπάτες δεν έχω ευτυχώς.
Ανταποκρίθηκα ντάρλινγκ!
Το ΄δα. Κουράγιοο! 🙂
Που να δεις εγώ ως πεζή τι κατεβάζω κάθε πρωί 😉
Σε λίγο θα είναι έτοιμο.
Μουτς 😀
Αυτά που κατέβαζα κι εγώ τόσα χρόνια πεζή φαντάζομαι. 🙂
να πάρω μέρος ακάλεστη και, όσο να ‘ναι, καθυστερημένη;
σε κατανοώ απολύτως για τις αγένειες – έχουν γίνει καθεστώς, δηλαδή ευθέως μόδα – προσωπικά δεν οδηγώ για τούς ίδιους λόγους που δεν οδηγούσες. Ως πεζή δε… – ξέρεις νομίζω ότι η αγένεια σ’ αυτήν την πόλη δεν είναι καν θέμα ανατροφής: σχεδόν θέμα επιβολής είναι: βγάζουν όλοι ό,τι χειρότερο έχουν μέσα τους γιατί νομίζουν ότι μόνο έτσι γίνονται υπαρκτοί: ακριβώς εκνευρίζοντας τούς άλλους. Σού ‘χει τύχει να χαιρετήσεις και να γυρίσουν τα μούτρα τους από την άλλη, να μιλήσεις και να κάνουν ότι δεν άκουσαν. Λοιπόν δεν είναι ότι δεν έχουν τι να πουν, είναι ότι το μόνο που έχουν να πουν είναι πως θα ‘θελαν (τόσο) να έχουν λίγη εξουσία παραπάνω στην έρημη ζωούλα τους – να γίνουν κι αυτοί από απλοί υπήκοοι ας πούμε βουλευτάκηδες, πρωθυπουργίσκοι – διότι:
απλώς έχουν επίγνωση ότι ως υπήκοοι, επειδή και βαθέως υπάκουοι, διατελούν και βαθέως ανύπαρκτοι
αυτά, και συγνώμη για την πολυλογία, ακόμα δεν γνωριστήκαμε καλά-καλά…
(σε θαυμάζω πάντως για την υπομονή σου στην τάξη σου – αν ξέρανε τι σού χρωστάνε οι μαλακογονείς (και συγνώμη για τον θυμό αλλά ήταν μια καριέρα κι αυτή που εγώ την άφησα, δεν την άντεξα, γι’ αυτό σού λέω…)
Χάρη, καλώς όρισες. Ακάλεστη δεν είσαι, αφού η πρόσκληση είναι ανοιχτή. 🙂 Αυτή η καθημερινή αγένεια είναι για μένα κόλαφος. Δε σταματά να μ΄εκπλήσσει, όπως και η (αμέτρητη!!) βλακεία των ανθρώπων.
Αγαπώ τη δουλειά μου, την επέλεξα και με γεμίζει. Το ότι έχω να κάνω με κάθε ανεγκέφαλο-είτε γονέα, είτε συνάδελφο είτε δ/ντή κλπ- είναι δυστυχώς ρουτίνα. Στο μόνο που δεν ρίχνω ευθύνες είναι το παιδί κι αυτό μ’ απελευθερώνει.
Προσπαθώ στα μέτρο του δυνατού να του εμφυσήσω τις παρακαταθήκες που έχω λάβει κι εγώ και που ελπίζω να αποτρέψουν την «καφρίλα».
Έχω ξερό και πεισματάρικο κεφάλι, στομάχι που ακόμα αντέχει (κάποτε άντεχε περισσότερα) και στόμα που δεν σιωπά. 😉
Σ΄ευχαριστώ πολύ κι είσαι ευπρόσδεκτη να γράφεις όσο θες. Εδώ σεντονάρουμε ανενόχλητα. 😀
εγώ ξέχασα να σ’ ευχαριστήσω για τα ωραία ονόματα στα λουλούδια που είδα μπαίνοντας – αλλά μ’ έπιασε απ’ τη μούρη βλέπεις ο θυμός για τίς αγένειες
το ότι αγαπάς τη δουλειά σου φαίνεται αμέσως – εγώ δεν άντεξα τούς γονείς για να πω την αμαρτία μου (για πολύ λίγο και σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών μόνο)
να ‘ναι πάντα καλά και το στομάχι σου (ξέρω τι λέω) 😉 και φυσικά τα υπόλοιπα απαραίτητα 😛
Χάρη, να ΄σαι καλά! 🙂
Παράθεμα: Γκρρρρ ! ( Μπλογκοπαίχνιδο ) « Aura Voluptas