Μιας κι η πρό(σ)κληση ήταν διπλή, σκέφτηκα να το εκμεταλλευτώ για να γράψω άλλα 5 πράγματα για μένα, που αφορούν και όσους «μπαίνουν» εδώ μέσα, μπλόγκερς και μη.
Είμαι της άποψης πως οι καλές εξηγήσεις κάνουν αν όχι τους καλούς φίλους, τουλάχιστον τα πράγματα ξεκάθαρα.
- Μπορώ να γίνω κακιά ως πολύ κακιά-μπορώ να πω- και να το απολαύσω κιόλας. Το ‘κανα στο παρελθόν όταν χρειάστηκε. Το ό,τι το αποφεύγω, γιατί δεν ήμουν έτσι εξ αρχής και δε θέλω να ‘μαι πια, δε σημαίνει πως δε μπορώ να γίνω ξανά.
- Αν βρεθώ στην κατάλληλη διάθεση μπορώ να παίξω το παιχνιδάκι με τις λέξεις και τα υπονοούμενα άριστα. Να κάνω τον/την άλλο/η να νιώσει σκουπίδι , χτυπώντας στο ευαίσθητο σημείο.
- Μπορώ να σκάσω και γαϊδούρι , το ‘χω κάνει κι αυτό, όταν χρειάστηκε. Να δείχνω ολύμπια αταραξία κι ας κοχλάζω μέσα μου.
- Αρχή μου σε τέτοιες περιπτώσεις είναι:» Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Κι όταν μπω σε τέτοιο τριπάκι «I don’t take prisoners».
- Τελευταίο αλλά ουσιώδες :» Everyone who messes with my family(friends including) , messes with me»!
Μια επισήμανση : Προσοχή στο τι λέτε με το που γνωρίζετε κάποιον απ΄την μπλογκόσφαιρα. Το να του/της πετάξετε στο ξεκάρφωτο ένα αδύνατο σημείο που ανέφερε , μπορεί να τον/την ενοχλήσετε και αν χάσετε την όποια εκτίμηση σας έχει.
Αν δεν το ‘χει γραμμένο στο …κούτελο(προφίλ) σημαίνει πως γουστάρει να του το κοπανάτε, ειδικά αν δεν έχετε διαβάσει και τίποτε άλλο δικό του. Επειδή ο ίδιος το δημοσιοποιεί δε σημαίνει πως του/της αρέσει να του/της το σερβίρουν φόρα φάτσα σε τόσο κόσμο με το «καλησπέρα σας». Θα σας άρεσε να σας κοπανάνε όποιο πρόβλημα ή αδυναμία έχετε; Εεεεεεεε; Για σκεφτείτε το λίγο!
«Είμαστε δούλοι της λέξης που ξεστομίζουμε, αλλά αφέντες αυτής που δεν είπαμε ακόμα! » 😉
Αναγεννημένη 
Για ποιάν χτυπάει η καμπάνα!;
φιλεναδααααααααααα ποιος σε πείραξε ε;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
@#$#!@#$!#$//;
…ή μιλάς γενικα;΄
🙂 να σου κάνω και εγώ μια πρόσκληση να τα πεις ακόμη μια φορά;
χχχ
Εχεις ρεπό αύριο λόγβ καλής διαγωγής…
Γοργόνα μου, γενικώς και ειδικώς. Ξέρεις εσύ 😉
Σέβα μου, προσέχουμε για να έχουμε. Απλά προειδοποιώ 😉
Αφεντικούλη μου, προ 1′ σου σχολίαζα! :)) Άσ’το, γι άλλη φορά 😉
Ευχαριστώ πολύ για το ρεπό και σε προειδοποιώ πως θα λείψω μεθαύριο, γιατί απεργώ! Οκ?
βλέπω το σαμουράι σπαθί, διαβάζω και τις καμπάνες και με έκοψε κρύος ιδρώτας…..
τώρα σας φοβάμαι!!!!
(από ‘δω και μπρος πληθυντικός σεβασμού)
Την ίδια ερώτηση με τη Σέβα ήθελα να σου κάνω αλλά διάβασα την απάντηση σου και ηρέμησα
Να σε προσέχεις
φιλιά
Μεθυσμενάκι μου, τόσο πολύ σου εμπνέω το φόβο? Λοοοοοοοοοοοοολ Δεν κινδυνεύεις εσύ! :))
Αλκιμήδη μου, το κάνω , κούκλα μου! Φιλιά
Ελπίζω να είναι όλα καλά και κάποιοι όντως να μάθουν τρόπους.Εχεις δίκιο σε αυτό το πόστ.Ακόμα και αν έχεις συναντηθεί με κάποιους και τους γνωρίζεις δεν σου δίνει το δικαίωμα να περάσεις τα όρια.Αν θες να πεις κάτι υπάρχει και το μαιλ.Ουφ!!Καλημέρα!!
Και ποιος σας «τσίτωσε»;
Βρε κούκλα μου!
Δεν σε αναγνωρίζω σήμερα.
Εσύ τα λες όλα αυτά;
Αν και δεν τα λές άσχημα.
Το είδα και εγω να γινεται κάπου και λυπήθηκα.
Αυτή η εργασία είναι πολύ καλή. Αγαπώ τον πολιτισμό ελληνικά. Tnak εσείς
Καλέ τι έπαθες?
Ποιός σε πείραξε?
Να του πιω το αίμα,
να τον ποτίσω βιτριόλι,
να του σιδερώσω το αυτί,
να του κόψω τη γλώσσα?
Είμαι πολύ βίαιος έ?!!!???
Το χαμογελάκι το έσκασες όμως σε βλέπω….
χιχιχιχιχ!
φιλεναδα να γελασουμε καιλιγο αυτός ο παραπανω πορτογαλος σχολιαστης και σε μενα το ιδιο σχολιο αφησε χεχεχε
ειμαστε λεει καλοι στις εργασίες μας χεχεχε θα μας βαλει αριστα δεκα και αγαπαει.. ελληνικα ..τον πολιτισμο χεχε΄παω ναβρω πορτογαλικο μεταφραστη χεχεχε
Είμαι Έλληνας αγαπώ Πορτοκαλάδα, πορτο-ρίκο, πορτατίφ, πορτ-μαντώ (που το θυμήθηκα) Εσύ?
Α Πορτογαλλία?????/
Ναι ναι κάτι θυμάμαι!
Ρονάλντο κλαψ κλαψ
Ζαγοράκης κούπα κούπα!!!
χαχαχαχαχαχα
φιλιά!
Τασσούλα μου, σκέψου λοιπόν με το που συστήνεσαι να σου πετάνε στην κρυάδα! 😉 Περαστικά σας! 🙂
Αείποτε, το συμβάν είναι πραγματικό, αλλά έχω δεχτεί πως ίσως ήταν απερισκεψία!
Να γράψω 5 πράγματ που πρέπει ν’ αποφεύγουμε στο μπλόγκινγκ ήθελα, αλλά ενθυμούμενη το γεγονός μου βγήκε αυτό!
Ραλούκα, είδες ε? Για να σκεφτόμαστε και λίγο πιο πέρα! 😉
David santos, thank you!
Σταύρο, πολύ σπλάτερ βρε έκανες τα σχόλια! Εμ δεν μ’ έχει ςδει στο «χαμόγελο που παγώνει» γι αυτό! :ΡΡ
Σέβα, σα δε ντρέπεσαι αν κοροϊδεύεις τον άνθρωπο. Και ζεις σε νησι τουριστικό! Τς τς τς! :ΡΡΡΡ
Σταύρο, πού ‘ναι η κούπα ο-ε-οοοο? Χε χε χε!
..εμενα που η προσκληση ηταν τριπλη τι να κανω??απαπαπαααα…
εχεις δικιο για τα ευαισθητα σημεια..μας τα εμπιστευονται αλλα εμεις δεν τα επαναλαμβανουμε με την πρωτη ευκαιρια..οπως επισης κι αυτο με τον αφεντη της λεξης που δε ξεστομιστηκε ακομη..πολυ μου αρεσε..φιλια..!!
Ρενατένια μου,
νάσαι καλά!!!!!
Φεγγαρένια μου, είσαι δημοφιλής 😉 Να το κάνεις σε μια συζήτηση, αφού υπάρχει και μια γνωριμία δεν υπάρχει πρόβλημα. Στο κάτω κάτω τα σώψυχά μας βγάζουμε εδώ μέσα 😉
Ελένη μου, είμαι εντάξει, κούκλα μου! Ευτυχώς στάθηκα πολύ τυχερή στο να γνωρίσω αξιόλογους ως σπάνους ανθρώπους εδώ μέσα! 😉 Κι εσύ να προσέχεις! 🙂
«Μπορώ να γίνω κακιά ως πολύ κακιά-μπορώ να πω- και να το απολαύσω κιόλας»
μ άρεσε,πολύ μ άρεσε αλλά μπορείς στ αλήθεια να γίνεις;;
φιλιά ρένι 🙂
«δαιμονάκος» έκλεψε το σχολιάκι μου στο προηγούμενο… σνιφ 😦
που μ’ άρεσε η «επιλεκτική» τεμπελιά σου…
αλλά η «σκοτεινή» Ρενάτα… μ’ αρέσει… γιατι έχει «κότσια» και ψυχή αγνή, να υπερασπίζεται το δίκαιο…
φιλώ σε :)))
ΥΓ. άνθισαν οι φρέζιες στο μπαλκόνι… κατακίτρινες σαν το νεο αβατάρ σου!!!!
Έτσι με τα KATANA!
Στο έχω πει και θα το ξαναπώ, σου πάει το άγριο!
Φιλιά και καλημέρα
Να προσέχουμε, δηλαδή, που πατάμε… 😉 Καλημέρα!
Άτσα της φιλενάδα πρώην άσωτη κόρη…
Καλά ξηγήθηκες- όποιον και ότι και να εννοείς!
Σμουτς!
Αλκυόνη, αν χρειαστεί το μπορώ. Δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσει κανένας και τι μπορεί να κάνει το ένστικτο επιβίωσης. Καλησπέρα 🙂
Υφάντρα μου, όπως τα λες! Μπροστά στο δίκιο δε χαμπαρίζω! 😉 Κι οι δικές μου θ’ άνθισαν κει κάτω, γι αυτό το διάλεξα. Αχ, τα λουλούδια μου δεν μπόρεσα να τα πάρω γμτ!
Φιλιά
Ντάλια, για καινούριο μου το λες βρε, λες να μην το ‘χω προσέξει? :ΡΡ Φιλιά 😉
Κλέαρχε, οι με καλή προαίρεση καλώς να ΄ρθουν! 😉 Ξέρεις λέει ένα παλιό τραγουδάκι «…πάτα σιγά, γιατί πατάς στα όνειρά μου»! 😉 Καλησπέρα
Λούπα μου, χαίρομαι που σ’ άρεσε! 😉 Σματς!
Ποιός, ποιός, ποιός;;;
Δαγκώνω κιόλας, ξέρετε! Όχι που θα μου πειράξουν την καλύτερη promoter μου!!!! :)))
«Είμαστε δούλοι της λέξης που ξεστομίζουμε, αλλά αφέντες αυτής που δεν είπαμε ακόμα»
Nα το κανω υπογραφη μου ????
Ημίαιμε, θα σ’ έχω υπόψη την επόμενη φορά, αν υπάρξει! 😉
Αφού αντι-γράφεις το σχόλιο, δίνε και το λινκ, γιατί δεν θυμάμαι σε ποιο ποστ το έκανα! :))))
Άννα-Μαρία, ελεύθερα. Κι εγώ από μια Μαρία το ‘κλεψα (την αδερφή μου)! 😉 Εγώ πάλι ππροτιμώ σαν υπογραφή στα μέιλς ένα κομμάτι απ΄το Μικρό πρίγκηπα! 🙂
Πρώτον: με την …τεχνολογία να με βασανίζει, άλλοτε πετυχαίνω να βάζω λινκ και τις περισσότερες φορές …αυτομουτζώνομαι γιατί βγάζουν σε ‘άγνωστες σελίδες’! 🙂
Δεύτερον: η ‘δυσπροσαρμοστικότητά’ μου στην τεχνολογία, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με συμφέρει κιόλας, αφού το συγκεκριμένο σχόλιο -χωρίς λινκ- χάνει τη στιγμιαία υπόστασή του και εκλαμβάνεται ως διαχρονικό!!!!
Γάτα ο σκύλος;;; :))))
Πάντα στη διάθεσή σας για δάγκωμα ανεπιθυμήτων
Ημίαιμος
Ημίαιμε, για το πρώτο, κατανοώ. Για το δεύτερο, δεν είχα καμιά αμφιβολία! Χεχεχε! Σας αναθέτω τον επίσημο ρόλο του δαγκωματή ανεπιθυυμήτων! ;;)
Οποιοδήποτε χαρακτηριστικό της «σκοτεινής πλευράς» μπορεί (υπό προϋποθέσεις) να αποτελέσει σπόρο σημαντικών πράξεων και να είναι ευπρόσδεκτο ή και επιθυμητό ακόμα. Ειδικά όταν δηλώνεται ευθαρσώς και χωρίς ίχνος απολογητικότητας.
May the Force b with u…
papet
Papet, διάβασα κάνα δυο φορές το σχόλιο για να το κατανοήσω πλήρως(είναι βράδυ και είμαι κουρασμένη)!
Κατ’ αρχάς είμαι της άποψης πως ό,τι κάνεις, πρέπει να το κάνεις καλά.
Πίσω απ΄αυτό πρέπει να βρίσκεται ένα αίτιο, ειδικά για να βγει η σκοτεινή πλευρά και μπροστά ένας σκοπός.Στην προκειμένη περίπτωση να βάλω κάποια πράγματα στη σωστή τους βάση κατ’ εμέ και να βγάλω από μέσα μου αυτό που με ενόχλησε!
Σ΄ευχαριστώ για το σχόλιό σου, που μ’ έβαλε σε σκέψεις και νομίζω πως συμφωνώ μαζί σου. 😉
υ.γ. Συγγνώμη, αλλά μήπως είχες ξανασχολιάσει παλιά? Κάτι μου θυμίζει η υυπογραφή, αλλά τελευταία έχω μνήμη χρυσόψαρου!
Ρενάτα
Η αλήθεια είναι ότι είμαι αρκετά τακτικός αναγνώστης του blog και πως έχουμε ανταλλάξει σχόλια παλιότερα σε κείμενα και των δύο μας, όπως για παράδειγμα στο κείμενό μου με τίτλο «Το Πένθος: Μουσική και Αφαίρεση».
May the Force b with u…
papet
ΥΓ. Για την ιστορία και μόνο, το χρυσόψαρο έχει μεγαλύτερη διάρκεια μνήμης από αυτή που άρχικά πιστεύαμε…
Πω πω πω! Ούτε που το θυμόμουνα αυτό το σχόλιο. Δεν είχα κρατήσει το λινκ. Η πλάκa είνaι πως κοιτάζοντας τα κείμeνά σου ετοιμαζόμουνα να ξαναγράψω πόσο μ’ αρέσουν τα τραγούδια. Τουλάχιστον παραμένω συνεπής στις απόψεις μου!:)Η μνήμη μου όμως ρετάρει!:(
Υ.Γ. Χαίρομαι που τα χρυσόψαρα δεν έχουν τόσο σύντομη μνήμη!
Renata