Αν με ρωτούσε κάποιος για ποιο πράγμα στη ζωή μου δεν έχω μετανιώσει ό,τι κι αν έχει γίνει, αυτό θα ‘τανε οι φίλες και οι φίλοι μου!
Με τους δικούς μου είχαμε μερικές φορές στο παρελθόν έρθει σε διάσταση απόψεων, με τις αδερφές μου υπήρξαμε τσακωμένες- για χαζές αιτίες τελικά- κάνα δυο φορές , με εραστή και -πρώην τώρα πια- σύζυγο έχω έρθει σε ρήξη.
Με τους φίλους μου και τις φίλες μου κανείς και τίποτα δεν μπόρεσε να μας κάνει να μείνουμε μακριά, αν και με τους περισσότερους λόγω γεωγραφίας δεν είμαστε κοντά.Ευτυχώς που υπάρχει το τηλέφωνο, έτσι νιώθουμε σαν να μη χωρίσαμε ποτέ. Τα τελευταία 3 χρόνια δοξάζω και για ένα ακόμη λόγο την εφεύρεσή του, γιατί μέσω αυτής απέκτησα νέες φίλες και φίλους, που μου έχουν σταθεί σε χαρές και λύπες. Να ΄στε καλά!!
Υ.Γ. Αυτό το κείμενο γράφτηκε με αφορμή μια δύσκολη κατάσταση και την άμεση συμπαράσταση φίλων, που ανέχτηκαν την ανησυχία, τα νεύρα και τις ακεφιές μου…
Ευχαριστώώώώώ!
Αναγεννημένη 
Δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω. Οι φίλοι είναι η μόνη σταθερά στη ζωή μας (τη δική μου τουλάχιστον).
Και μη στεναχωριέσαι. Τα δύσκολα ειναι ήδη πίσω!
Και στη χαρά φαίνονται (ίσως και περισσότερο)… χαίρονται πραγματικά όταν έχεις χαρά;
Μικρή μου Κροτ, το εύχομαι. Με βοήθησες πολύύύ! :))))
Down under,(στους αντίποδες δηλαδή;)εννοείται αυτό, όπως και το ό,τι εγώ βρίσκομαι πάντα στις χαρές και τις λύπες τους εκεί όταν με χρειαστούν!
«Να ‘μουν χαρά να μοιραστώ και λύπη να σκορπίσω», λέει το τραγούδι.
Καλή εβδομάδα!
και όπως λέει η κροτ: το καλύτερο δεν έχει έρθει ακόμα….
χιχιχι… ανναλού αλληλοσυμπληρωνόμαστε!
τι μου θυμισες Ρενατα… τι τραγουδι… να χα δυο ζωες… αχαχ!
Ε, οι φίλοι είναι αλλιώς…
Μικρή γοργόνα, σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου! Μακάρι!!
Κροτ-άκι, αυτό το τραγούδι είχα υπόψη ! Μου ΄χει κολλήσει εδώ και 2 μέρες!
Οδυσσέα, βεβαίως! Χαίρομαι που κι εσύ είσαι ένας απ΄αυτούς!
Δυστυχώς,υπήρξαν περιπτώσεις που την πάτησα από «δήθεν» φίλους…
Στιγμές πικρίας και αμφισβήτησης.Εν τέλει,αυτές μας κάνουν πιο δυνατούς.»Οι φίλοι/ες στα ζόρια φαίνονται».Και όχι μόνο,renata μου.Η πραγματική φιλία μπορεί να περάσει από σαράντα κύματα.Αλλά αντέχει.Να χαιρόμαστε τους φίλους μας,λοιπόν!
Φιλιά*
Ετσι είναι η ζωή χρυσή μου, πότε μαλώνουμε με τους συγγενείς και φίλους, πότε φιλιώνουμε..Το να αμφισβητούμε όμως δείχνει ότι είμαστε έτοιμοι για αλλαγές.
Κουράγιο
…διαδικτυακή μου φιλενάδα που ήσουν κρυμμένη τόσον καιρό ε;΄
….χαίρομαι που μέσα από ένα άψυχο πισι μια άχαρη οθόνη και ένα πληκτρολόγιο που με παιδεύει μοιραστήκαμε τόσα πολλά και σε …περιμένω να μοιραστούμε κι άλλα !!!
Εβελίνα, στάθηκα τυχερή! Όντως η πραγματική φιλία αντέχει! Φιλιά!
Μαρίνα, έτσι ακριβώς είναι! Μακάρι να μη χρειαστεί!
Σέβα, εδώ καλέ που ήμουνα και χτες!;-Ρ
Κι εγώ χαίρομαι γι αυτό! Και πού να δεις τι θα γίνει όταν θα ΄ρθωωωω!
Όλος ο κόσμος έχει φίλους.
Αλλά δεν έχει όλος ο κόσμος πραγματικούς φίλους.
Όντως είσαι τυχερή.
Και το όμορφο είναι που το ξέρεις.
Μυστήριο τρένο η φιλία αλλά. . . σε ράγες!
Σταθερότης, δηλαδή!
Καλό βραδάκι!
Είναι περίεργες οι αντοχές των φίλων μας μερικές φορές!!!
jason, νομίζω πως δεν είναι μόνο τύχη να ‘χεις πραγματικούς φίλους. Είναι μια σχέση κι αυτή, που περνάει από δοκιμασίες κι ευτυχώς αντέχει.
Αείποτε, ωραιότατη η παρομοίωση! Όντως απ΄τις λίγες σταθερές στη ζωή μας! Καλό μεσημέρι!
Ανδρέα, ευτυχώς για μας, ναι! Θυμίζουν παλιά διαφήμιση ελαστικών : «Σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει!» ;ΡΡ
Γεια σου αγαπημένη renata!
Όμορφο πραγματικά post,για ό,τι ωραιότερο και πολυτιμότερο:τους φίλους μας!
Αλήθεια,έχεις σκεφτεί με πόση ευκολία,πλείστοι όσοι άνθρωποι,μιλούν για φίλους,εννοώντας γνωστούς?
Εύχομαι να είσαι καλά τώρα και πάντα!
Πολλά φιλιά!
Απουσία μου, καλώς ήρθες κι ευχαριστώ για τις ευχές σου!
Αλήθεια είναι πως πολλοί συγχέουν τις έννοιες. Δείγμα των καιρών;